KİBAR BİR UĞULTUVe güz yapraklarının sonatı henüz birinci geceden ellerimizde katılaşıyordu üstelik tarhana hamuru yuvalayan kadınların her şeyden haberi vardı deyusun en önde gideni şiir diye yazıyordu baskın halindeki geceleri üzerimize yağan yağmur geçmiş bir yüzyılın hayalet süvarilerini serpiştiriyordu en umulmadık zayıflıklarımıza ilk kez beyaz giyinmiş olan ölüm birinci dereceden kan bağlımız olarak kulağımıza bir sağıra seslenir gibi müsade var mı diye buyurmaktan da öte sanki kendi hakkında bir şeyleri bildiğimizi bilmiyormuş orta zekalılığına mülk edinmişti ve kanın ’sonuna kadar’ sonatı henüz bilinmeyen bir geceden bedenimizde katılaşıyordu üstelik toprağı elinde yuvalayan çocukların hiçbir şeyden haberi yoktu. İlker ÖZDEMİR |