Yarı Ölü Yarı Yaralıyım
Mevsimlerden sonbahar
Aylardan eylül Gözyaşlarımın içinde boğuluyor Akrep, yelkovan Sormayın Yüreğime bu ayrılığı... Artık Çayımı demlikte demlemeye gerek kalmadı Sallama çay yetiyor bana Yemek saatleri umurumda bile değil Ekmek arası yetiyor bana Zaten, yarı ölü yarı yaralıyım... Kimseleri görmek, konuşmak istemiyorum Herkese Herşeye küstüm Ne çalacak kapım Nede gidecek yerim kaldı Değer miydi hiç bu aşkımızı yıkmaya... Şiir: Fuat İNCİR |