Sessiz ÖzlemYorgunum; Asırlar görmüş Çöl yığınında kalmış Kayalar gibi Yorgun. nicedir yağmaya hazır bir bulut gibi Kendi gözlerime dolan bir yağmur gibi Ömrüne adanan bir ağıt gibi S’üzgünüm Vakitsiz esen Bir rüzgar gibi Bilinmeze akan bir ırmak gibi Yılgınım.. Bazen, Leyla ağlıyor gözlerimde Solgun düşler çehreme düşer Bazen , Züleyhâ omuzuma yaslanır İçimdeki kuyuya Yusuf düşer Mıhlanmış onca acı yüreğime Hislerim kanıyor hangi türküye yaslansam, başımı alıp göçüyorum diyar, diyar. İçime gömdüğüm özlemler bir mezar sessizliği gibi dua bekler Uzaklarda Bir yerlerde Hüzne bulanmış bir derviş Ukteli bir sancıyla Kan ağlar Ruhuma işlemekte acının rengi, ıssızlığı sevmiyordum oysaki; çığlıklarım değil sessizliğin sesi dağılır mateme durur lehçem Ey şiir niyetli sözlerim göçtü sevinçler Hüzün vuruyor her nakaratına, mısralarım hazan döküyor Aylar takvimlerden akıp giderken bir nefes almayı çok görüyor zaman vermiyor felek Bir yareki tuz basıyor yandıkça yanıyor yürek Ümitti bir avuç tebessüm afakımda Çöktü karanlık, şimdi dizi, dizi acıyı harmanlayıp mecusi misali ateşle yaşıyorum Nuray AYHAN... |