ASİYDİ YAĞMURLARIMasiydim tüm’ce anlamınıza lehçenize , devrilmiş cümlenize arsız kediler ciğeriyle kuyruk sallar utanmaz çocuklar mahcubiyeti duvara asar diliniz dökülür göğüm gürler şimşekler çakar içim içime sığmaz bahar yağmuru dökerim duvarın murcundan göğün gri zembereğinden asi geliyor yaşım başım çoçuk gibi ortalık yerde gök gürültülü yağıyorum hem nalına hem mıhına... Sibel Karagöz |