Bir olayın sonucu önemli
Biçimi değil. Bu ikimiz içinde böyle
Özgürlük sana anlatabilmek kendimi
Küçük tutkulara aşık olmak
İşsiz kadınlara arkadaş umut
Biliyorum benim dağlar kadar acılarım var
Sen sevme beni bekleme
Bırak giderim o dicledeki hevsel bahçelerine
‘eyvanda yatan oğlan ‘
Bırak yüralarım kalsın kendince.
Sen anlamadın beni Isıtmadın avuçlarımı
Yün yorganlar ardında üşüdü bedenim
Sen sarmadın inançlarımı
Biliyorum kara bir tiren kompartumanında
Kırmızı begonyaların penceresinde misafir
Olduğu bir yerlerde bir evde
Ölümler geçti kapıdan
Tayfa tayfa yanlızlık bırakıp geride.
Artık umurumda değil yaptıkların
Neyse odur bu yolun çamurları
Papuçlarımı boyama olurmu
Artık sevmiyorum yalanları
Gülümsetse dahi yolcukları
Beklemek istemiyorum tiren garlarında
İşsiz kadınları düşlüyorum
Biliyorum benim dağlar kadar acılarım var.