Bakma yüzüme öyle mahsun mahsun
Yakma yüreğimi!
Ovuşturup, hüzne bulanmış gözlerini
Hıçkırığını ciğerlerine tıkma öyle
Bırak özgürce dökülsün
Gül yanağından inciler.

Ağlamak ayıp değil çocuk
Yüreğindeki har dağlarken sineni
Susturma nefesini, utanma!
Boyları büyümeden büyür bazen
Şu kahpe dünyada bazı çocuklar.

Oysa küçücük dünyanda
Nice pembe düşlerin vardı kim bilir
Koca koca insanlar
Umudunu talan edecek, bilemedin
Sol cebin boş, anlıyorum çocuk.

Ahh keşke
Sihirli bir değnek olsa elimde
İnsanoğlunun
içindeki kötülüğü yok edebilsem!
Bir dokunuşta
Bütün silahların namlusuna
Sevgi fişeği sürüp acıları dindirebilsem
Süt kokulu hayalleri
kirlenmesin diye çocukların.

Onlar hiç ağlamasa
Kahkaha yakamozları düşürse ay
mutsuz gecelerine
Işıldasa göz bebeklerinde
Yıldızlar selâma dursa kirpiklerinde.

Ve ben bu güzel dünyayı
Seyre dalsam çocuk yüreğimle.
Vurulan yanlarıma ağlarken sessizce
Hiç değmese gözleri gözlerime..!


_Duygu Şen_
-----------------------
Harika yorumuyla şiiri taçlandıran can dostuma tebrik ve teşekkürlerimle.