YORGUN KALP
Kalp ikinci baharı yaşarken çiçek açtı,
Bahar sandığım mevsim meğer bahar değilmiş! Bu zamansız çiçeğe yüreğim ışık saçtı, İhtiyar sandığım kalp pek ihtiyar değilmiş! Uzakta ki yıldızdan nur düştü yüreğime, Sevda kelebekleri üşüştü yüreğime, Bu yaşta sevdalanmak bir düştü yüreğime, Düştüğüm yar yüreği bana diyar değilmiş! Yorgun kalptir cananın bakışlarında yanan; Yorgun kalptir cananın anlattığına kanan; Yorgun kalptir cananın hasretiyle kıvranan; Kalp bahtiyar sanırdım, pek bahtiyar değilmiş! Coşari bu, kalple yaş arası rekabet mi? Aşk mı gözü kör eden, çektiğimiz hasret mi? Bu sessizce kayboluş sevgiye ihanet mi? Kalbime yar bildiğim meğerse yar değilmiş! 05.08.2020/Samsun İbrahim COŞAR |
İnsanın şiirde kendiyle hasbihali de ayrı bir güzel oluyor.
Tebriklerim kaleminize.
Selam ve Saygılarımla...