sahi kaç yıl oldu seni görmeyeli
kaç zaman boğulduğum hayalinle
kaç zaman yalnızlığınla kavrulup,
çağlayanlar kurutan yüreğimde
sakladım seni.
ne çiğmiş sensiz yalnızlık
ne diriymiş sana olan özlemim…
yüreğimin koru söndü de
seni hala pişiremedim.




kapattım şimdi perdelerimi
çek gölgeni gözlerimden
tek isteğim senin göremediğin
ve sende tükenen ben.




izliyor musun
fillerle çimenin savaşını yansıtıyor,
beyaz ekran kanlı fotoğraflarıyla…
tıpkı kalbimle senin kavgan gibi
sen fil oluyorsun,
o çimen…




babam;
haklı olan her zaman kazanır derdi.
keşke dediği doğru olsaymış.
ben kazanırdım o zaman
haklıydı çünkü kalbim.
güçlüsün sen
haksız bile olsan,
bildiğin ve de çok korktuğun o filler gibi
ezip geçiyorsun içimi




böyle bir sen istemezsem bile
kabulleniyorum bilerek seni.
bak işte kovamadım yine
odamı dolduran hayalini




derdim beni unutman değil,
hele benim seni unutmuşluğum hiç yok
korkum senin gibi filleşmek
geleceksen öyle çabuk ol ki
yeni bir ben yeşermeden gel…