ÖZGEÇMİŞ (14)
Yetmiyor zaman soluk almaya,
yine yenilgimi göreceğim? Geldim yeni bir köşebaşına, tabiki döneceğim. Dün gece dilim-dilim yaşamı öne serdim. Doğrular çok, yanlış da var. Olsun, ne çıkar, yanlışsa da benim. Her kavşakta yeni bir seçim, geriye dönmeyeceğim. Üç çeyreğim dolu, azıcık boşum. Kendim seçtim bu yolu, hem üzgün, hemde hoşum. Yaşarım hatıralarda; Dost toplarım artılarda, eksiğimdir yapamadıklarım, hırsımı bölmem, karesine çarparım, çözülmez sorun olsa bile, alırım varsayımı ele; “ Ya bu deveyi güdeceksin, ya bu deveyi güdeceksin!” diye-diye giderim ileriye. Şair olmuşum-olmamışım nedir ki? İnsan olmak önemli; Ki kalemimden çok sevdiğimden sizleri şu an bilin ki, yalnızcz düşündüğüm hakikat; Dikkat; İki kurt puslu havada İnternet yasağıyla avını arıyorsa; “Ne olacak efendim?” Demeyin. BU ELEKTRONİK ZEMİN BİLİNKİ HEPİMİZİN! (*) Ama karışacak işler; Bana şimdi dost kalıp, şiirlerimi alıp, çekip-gitmek düşer. 74’üne geldim yenimi yineleyeceğim? Yetmedi zaman soluk almaya, geldim bir köşe başına, tabiki döneceğim. (*) Sevgili dostlarım. Sizlere bu son şiirim belki olumsuz yada bıkkın gelebilir, ama tam tersi... Son ricam; Şu yeni çıkan İNTERNET SANSÜR YASASI’nı ciddiye almanızdır. Yarın sabah yayınlayacağım DOĞASAL DENGE 14 Şiiri ile sitemize veda edeceğim. Şiirle kalın. Kara Zurna |