GÖZLERİN-1Ne zeytin yeşiliydi gözlerin, ne hâreli bir elâ, Ne kömür gibi kara, ne de deniz mavisi, Fakat bakışlarında, gökkuşağının tüm renkleri vardı; Sevgi vardı, umut vardı, şefkat vardı, vefa vardı. Hani, bir duyguyu ilk kez tadarsınız da, adını koyamazsınız, Hani, hiç yazılmamış bir şiir gelir içinizden, söyleyemezsiniz, Hani bir rüya görürsünüz ki, uyanmak istemezsiniz, Gözleriniz İşte, öyle bakardı... Hani bir sevgi vardır ki, Bütün doğruları siler de aklınızdan, Çeker, götürür sizi bilmediğiniz bir yere; Gözlerinizin gizemi İşte, o kadardı... Ünal Beşkese |
Ateş ve kin saçan gözler görmese insanlar...
Baktıkça mutlu olsa, gözlerini ayıramasa...
Binlerce kutluyorum bu güzel şiiri yazan yüreği...
Tebrikler... Sevgiler...