&&&&&&&&&&&-Döşümü çapaladım Açıldı bin yıllık kavkısı kitabın Hüzünler devreden bir tarih sayıklarım, dişil- Yosundan çatılar her gece eğilip yüzüme bakar Evim dolusu düş bozan kovalarım Duldasında saklanan gizler çözülür Dört mevsim adını telaffuz eder sürme -Karası bunalım, bakışı ayaz- Uykucu aşklar büyütür sarayda / kadim’dir Çöl’dür gönülsüz verir gölgeliğini Zorlama! dokunursan...................... ölür Ne zaman bir yosma eline kalem alsa Şiiri intihar dizeler Fosforlu atların terkisinde kusurlu aşklar yaşar Emir kipiyle uzanan kadınlara üşürüm Ağzı kendi diline küser Ne öfke duyulur, ne de beddua Dantel donunu sıyırdığında / çoğaltan tek şeydir göğsünde ki beyaz suyu Mucizeler büyütür etten kuyusu Vurma! Vurursan…………… düşürür Gözleri; çelik kanatlı rahleler gibi Baksan kesip kanatır içini Küskün bir ay olur bazen Hani o günlerce yüzünü göstermeyen Her gece Machbeth’en alıntıları Otello’yu izler tavanlarda Öpüldükçe bakirleşen kadınlara üşürüm |
Yüreğinize sağlık.Beğeni ile okudum.
Sevgi ve umutla kal şiir dostum.