DEVLETİN YASAKLADIĞI KİTAP GİBİ OKUYORUM SENİ
Resmini siyasi dergiden kesilmiş
bir kupür gibi zulamda saklıyorum. Bazen yazdığım mektubun içine koyup, kendime yolluyorum. Kavruk, bozkır coğrafyadan geçen, çocukluğuma yolluyorum. Sokağa çıkma yasağı kadar soğuk geçen çocukluğuma! Devletin yasakladığı kitaplar gibi, Okuyorum seni. O yüzden resmini duvarıma asıyorum, yüzün, mağrur ama öfkeli... Gözlerinin içine harita gibi bakıyorum, kendime yurt seçiyorum, en kara yerinde! Bazen Afrika, bazen Amerika kıtası En çok ta Kürdistan’a benziyorsun Ağıtlara benziyorsun, öyle içten, öyle yorgun Bazen de Halepçeye, elma kokusuna, Yine de umutla gülüyorsun Seni unutmak için bir neden arıyorum Beynimi avuçlarıma alıyorum, Mobilya mengenesi gibi sıkıyorum Ve Yeniden başlıyorum seni okumaya. Hüseyin Taşdemir |
Yüreğine sağlık.
Nice güzel şiirlere.