Selam sana
Cevat kardeşim...

47 yıl sonra san ki Dün gibi kulağımdaki sesin ve yıllar sonra beni geçmişe götürmüştün..
O güzel sohbetin anısından kaleme almış olduğum mısralar dökülmüştü kalemimden..
Bu gün bu mısraların başlığı seni taşımalı diye düşündüm sonuçta mısralarımın hükümdarı sensin.. seninle geçen bir kaç yıl olan çocukluğumuzun hatırasıdır anlatılan ve tek hatırlanan.. sevgi ile kal hayallerimdeki 3 yalındaki Cevat kardeşim....

Uzaklardan bir ses gelir Kulaklarıma,
Gecenin karanlığında..
Öyle bir ses ki ,
Gözlerimden yaşlar süzülür
inciler gibi .
Ve
karışır pencereme vuran yağmur damlalarına.

Yüreğimde kor tutmuş yangınlarım alevlenir uzaklardan gelen sese.
Ve Yüreğimin ateşi hoyrat olup karışır pencereme vuran rüzgara..

Gece karanlık gece sessiz,
sessizliği bozan
uzaklardan gelen ses.
Dokunur yüreğimin bam teline,
Dokunur gözlerime..
Dokunur gönlümün sönmek bilmeyen yangınına.

Ve

O ses alır ruhumu götürür hasret kaldığım köyüme.
Yaşayamadığım çocukluğuma ..
Salıncak kurarak sallanamadığım 6 asırlık çınarına..
Alır götürür beni geçmişime , özüme
Asıl ait olduğum yere..

Oysa ben artık bir yabancıyım Oralarda,
Kimseler tanımaz ki beni .
Kesin sorarlar bana kimsin ? Kimlerdensin diye.
Ya ben ne diyeceğim ?
Nasıl ifade edeceğim kimlerdenim diye?
Babamı nasıl tarif edeceğim ? Babamın cenazesini köyüme götüreli yirmi yılı geçti.
Dedem babamdan çok daha önce gitmişti.

Bedenim odamda gecenin karanlığında.
Ama ruhum Altı asırlık Çınarın altında Altı yaşında bir çocuk gibi.
Aynen köyümden ayrıldığım gün gibi.

48 yıl öncesi ardımda gözü yaşlı ağlayarak kalan çocuk.
Yıllar sonra gecenin bir vakti
Sesi odama misafir oluyor ve bana mısra mısra şiir gibi köyümü anlatıyor.
Adeta dön artık der gibi bana köyüme davet gönderiyor.
Ve ben
Gözlerimde yaşlar ,
Yüreğimde yanan ateş ile bir gün ölmeden geleceğim köyüm geleceğim bekle beni ..
Bekle babam geleceğim ve toprağına elimi süreceğim diyorum..

Üzgünüm,
Ne yazık ki
Beni benden başkası duymuyor
Ama uzaklardan gelen Cevatın sesi köyümü bana çok güzel anlatıyor...

..... 22.07.2020 Hagen. Ayşe Alioğlu