ÇUKURLARINDA ZAMBAKLAR
şimdi vursam kendimi yollara
sana vardığımda ancak bahar olur. her bir çukurunda zambaklar açmış olur gözlerin güneş ,ses verişin rüzgar. terinde toprakları can bulur. şimdi vursam kendimi dağlara taşlara, kara kışlara sana vardığımda ancak bahar olur. bilirim, sabahların serin ,akşamların avluda sohpete hoş olur cemre cemre kucağın dolu,saçlarında kuşlar.. vakitli vakitsiz yağmurlar dökülür gözlerinden şimdi kalkıp gelsem ,sana vardığımda tüm sokakaların sılak sakin akan derelerin çoktan dermansız olur ben duramam karşında,kokunda,rüzgarında sana geldiğim vakit omuzlarımda beyaz kar taneleri olur bakışlarında eririm terine karışır terim şimdi yüklensem varımı yoğumu sırtıma,sana vardığımda soğuktan donmuş parmaklarımda kurumuş bir çiçek çatlamış dudaklarımda bir merhaba olur. sende ise ......... ancak bahar... |
bakışlarında eririm
terine karışır terim''hüzünlü ama mutlu bir son düşlemişsiniz..
tebrikler.