Sevgili daimonia kısa ama çok şeyler anlatan dizelerinizi yürekten kutluyorum ve finaliniz sevgili şair bana Tagore'in bir sözünü anımsattı paylaşmak isterim izninizle;
**Bu demiri ben kendim dikkatle dövmüştüm dedi gece gündüz büyük ateşler ve zalim,sert vuruşlarla zincirlerin üstünde çalıştım.Sonunda tam çalışma bitmiş ve zincir halkaları kırılmaz bir şekilde tamamlanmıştı ki onun beni bağlamış olduğunu gördüm**R.TAGORE
Ve galiba insanoğlunun en sert maddelere dahi söz geçirebilen iradesi bazen öylesi anlar yaşar ki ister çaresizlik deyin ister olmasını istememezlik işte bu anlarda eli kolu bağlanır..Demire söz geçirip diz çöktüren irade bir anda o duygunun karşısında kendisi diz çökmek zorunda kaldığını hisseder...
Yüreğinize sağlık sevgiyle ve her daim sevdiklerinizle kalın sevgilerimle...

Çınar GÖLE