Heves
Gün batımında
Denizin kıyısında Albatros kuşuyum Sırf senin olan. Sen’le ben Ruhun üzerimde elbise sanki Hiç çıkarmak istemediğim Bunu bil sevgili. Elbisemin rengi de “Sensin” Efil efil esen bu Hercai bedende Rengarenk. Tenin, Tenimde şimdi Hisset beni Benimle kendini. Deva bize sevişmeler Yaralar kabuk bağlar Yaralı gidişler Sevgili. Ruhumun benliklerinde Gezer ismin Hem yüreğimde Hem bedenimin kuru yalnızlarında. Sen bende “heves” değilsin sevgili Ben sana mecbur Ben sana mahkûm Bende tarihin bilinmezi saklı Bende tenime sinen kokun gizli Bir tohum ister içimin sızılı yanları Hem gündüzü yakalar Hem geceleri üstüme Seni giymek ister bu ten. Her alevinin uçlarında Hep sana akar Hep sana sevgi yağmurunun ılık geceleri. Hadi Sevgili! Ört aşkınla cıplak zamanlarımı... |
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum
( Atilla İlhan)
Bayıldım şiirine çok güzel olmuş, yüreğine sağlık 👏👏👏❤🤗