Karmaşık duygusuzluk
Gitmek uzaklara
bir o kadar yakın olmak ve o kadar korkmak yanmaktan yaklaşmak güneşe, ellerim boş ayaklarım yorgun koşmaktan finali olmayan bir yolda, oturup bir ağacın gölgesine yaslasam başımı göğsüne ve sonsuzluğun sesini dinlesem, herkes neden sağır ve dilsiz doğrular eğri yanlışları düz mü, hayat nereye sürüklenir ve anlamsız cümleler aklımda hiçbir bağlantı olmayan duygusuzluklar ya yabancısın kendine ya da aynaların kirlidir Yüzünde saklıdır gizler ya keşfedilmemiş ya da .... Şimdi ise ya okumayarak ne saçmalamışsındır deyip sonlandırmak dizelerimi vedalaşmak senle ben bir bedende iki tutsak isek eğer bağışlamalıyızdır yarımızı ya hiç uzanıp geceye sırtüstü izlemediysen yıldızların son dansını saymış mısındır yaşadığını bu hayatta bir ev bir yuva içinde sen ben ikimiz biz birbirimize iki yabancı tutsak olmuş ikimiz yaşamın koyulmuş anayasası gereği mahkum muyuz söyle sevilmeyen kalpte misafir olmaya ve son istek beraat versinler hiç tanışmamış bir kalpte iki yabancıya |