Be dostumkaranlığın damarına basmadan güneş gibi bakamazsın be dostum yalan çıktı koca koca alimler dürüstleri yakamazsın be dostum geçti devir sür kendini çöllere anka olsan dirilmezsin küllere öğüt verme gayrı köle kullara çağ zihnini yıkamazsın be dostum haberi var internetin doğrudan etkilenmez bu çağ eski eğriden kartal nesil ses verirken çağrıdan yılan gibi sokamazsın be dostum kırılacak talan eden çarkınız farkınız var kan yoğurur farkınız insan eti yemek değil korkunuz arş alaya çıkamazsın be dostum değişimi değiştiren zamana yemin mi edilir kötü imana son ve sonsuz farksız iken mekana düşünmekten bıkamazsın be dostum öldürmeye yemin etmiş dinozor ölmeyecek gençler elbet haydi yor nasıl bir çiledir dilde köz ve kor canı söze dökemezsin be dostum binlerce yıl yalanların yolunda oturmuşuz hayal denen çulunda kuru deryaların akıl salında sağa sola çekemezsin be dostum dünyeviyim gayb nedir ki bileyim hikmet denen sahtekarı bulayım ben yalnız ahlaktan öğüt alayım bu çağa söz ekemezsin be dostum. |
Şiirdeki 'be dostum' seslenişi, serzeniş içeriyor. Şair, her dörtlükte ele aldığı konuyla ilgili umutsuzluğunu son dizedeki seslenişiyle tamamlamış.
Kutlarım Ekrem Bey.
Saygılarımla...