ANLATAYIM USTA
Kelimeler yetmedi anlatmaya kendimi!
Konuşamadım durdum sustum be Usta! Değiştirmem ne yapsam da şu Kaderimi! Hayatıma sitem edip küstüm küstüm be usta! Dinlemedi dinletemedim dertlerimi bilmedi! Ben çok sevdim kendimden çok belki o da sevdi! Verdim kalbimi son damlasına kadar! Göremedi! Böylece ben yandım yangınım içerimde sönmez be Usta. Kapı duvar oldum ele setler çektim durdum herkese! O karıştı benliğime her şeyime aldığım her nefese! Gönül ister girse idim şen etmek için kafese! Gene bir kâr edemedi yandım yandım ben Usta. Gene bana karanlığın altı ayı göründü! Kutuplaştık Buzullarda süründüm! Kim bilir ki? Belki de ben hep öldüm! Dirilmedim Cansız gezdim gezdim be Usta. Şimdi gene uzaklardan bakıyor! Ne bir selam ne bir kelam ediyor! Bilirim ki O ben gibi yanıyor! İnadı var kıramadım kırılmadı be Usta. Alır haberimi bana hiç etmez! Onsuz asla benim bir anım geçmez! Anarak da bu çileler çekilemez çekilmez! O nerede o ne yapar O görüyor ben göremem be Usta! |
Güzel bir şiirdi, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı içtenlikle KUTLUYORUM...