Baba Derlerdi
Baba derlerdi
saçları uzamış üst baş pejmürde öncesinde devlet memuruymuş karısı boynuzlayınca aklını kaçırmış kimseye zararı yoktu yine de beynini yerlerdi... Biz çocuktuk mahallenin ağabeyleri kızdırırlardı çürük yumurta domates atarlardı sadece kızardı ’’Allah var, baba yapmayın.’’ derdi bizim ruhsuzlar duymazlardı benimse yüreğim burkulur ruhum parçalanırdı ama mutlaka duyanlar vardı onlar anlamazlardı... Para versen de almazdı köprü altlarında telefon kulübelerinde yatar biz sıcak evlerimizde terlerken bilirim ki o kış günü donardı onu gördükçe yüreğim kanar ha kanardı... Baba derlerdi ’’Anlat anlat ne oldu sana?’’ sadece susar ve dinlerdi bazen kendi kendine konuşur kendi kendine gülerdi meczup dediler ona bilmezdik ne yer ne içerdi... Baba çekti gitti sessizce seneler önce belki de rahat edecek ahiret yurdunda gönlünce... Ahmet ZEYTİNCİ |