SANCILI BİR SABAHsancılı bir sabahın koynundayım yastığım dargınsa yorganım hiç bakmıyorsa suratıma suç benim çoktandır içli dışlı bir uykuyu gözünden öpemedim ellerim yastığımı kucaklamadı yorganım ninniler söylemedi uyku da düşte öksüz kaldı bir sabah daha doğuyor gecelerin içini çeke çeke kahvenin suyu kaynıyor fokurdaya fokurdaya tıslaya tıslaya yine ellerimde is karası çatlayan dudaklarımda izmarit sarısı bıraktığın yerden sancılı bir sabah daha doğuyor Sibel Karagöz |
Saygı ile.