ELLERİ HAVADA BİR ÇOCUK
Bir tebessüme muhtaç,
Elleri havada, Yüzü korkudan kırış kırış bir çocuk... Yalın ayaklı Ve ne olduğunu anlamadan Elleri havada, Vücudu param parça bir çocuk. Gözleri, Ah gözleri gök mavisi Yaşama anlam katan esmer teni, Tanrı’nın yaratması... Dili Ah dili tutsak! Ve tutsak dili Yaratıkların eseri(...) Ve elleri hava da Korkmuş bu çocuk..! Erhan NUJİYAN |