10 TEMMUZ YARASIŞiirin hikayesini görmek için tıklayın 10 TEMMUZ 2012 SABAHINA ONUN YOKLUĞUNUN DAYANILMAZ ACISIYLA UYANDIM.YILLARDIR NE BU ACIYA DOYDUM NE DE ONU SEVMEYE. NURLAR İÇİNDE UYU ANACIĞIM :( DİYEREK ŞİİRE GÖZYAŞLARIMI BIRAKTIM
Yok imiş cihanda sarılmak düne Pamuk ellerinden, tuttum ağladım. Şükürler eyledim doğduğum güne Ömrümü ömrüne, kattım ağladım. Yıllar yılı yandı hasretle bağrım Dinmiyor bilesin sol yanda ağrım Asla sitem değil duadır çağrım Annem, yokluğunu, tattım ağladım. Bize güzellikler verdiğin için Gerçeğin sırrına erdiğin için Gülleri yoluma serdiğin için Kötüye kaşlarım, çattım ağladım. Gidenler dönmüyor dünyaya geri Sanma yaşıyorum gideli beri Olmayı öğrettin sözünün eri Kibiri bir yana, attım ağladım. Işığımız sendin rehberse baba Yüzünde gülüşler benzer mehtaba Zor günlerden geçip dedin merhaba Ben de o ufukta, battım ağladım. Şimdi hallerimi bilenim de yok Gözümde yaş olsa silenim de yok Kapıma destursuz gelenim de yok Çok sözü çaresiz, yuttum ağladım. Can gibi kokardın benzerin yoktu Senin eşsiz sevgin ne kadar çoktu Aniden gidişin dünyamı yıktı Ölmeden bir kabre, yattım ağladım. Başucuna geldim yüz sürdüm size Yanıt bulamadım binlerce gize Dosteli anlattı, bak diz dize Yıllar öncesine , gittim ağladım. |