PAPATYA GÜLÜŞÜNDEN ÖPEYİM!..
tarihin iz düşümlerine bırakırken hatıralarımı
alev topu yüreğim sensizliğe nasıl da ağlar yosun tutmuş gözlerimde yaşarken sen hâlâ gamzelerimde saklanır ateşli buselerin arşın arşın tepelerden savrulur senli düşlerim... güneş kavruğu yanakların dokunur hislerime akarsın içime gelincik nazında ılık ılık en depreşik hallerimle koşarım kırlara çılgın avazım titretir gök kubbeyi hayalinle Tanrı dağından siületin görünür buğulu gözlere!.. Sey ırmağında dolanırım bekleyişin umudunda haydi çık gel, unutulmuşluğuma yüz sür kızıl şafaklardan doğ, uzan koynuma sevileyim sarıl asırlara bedel aşkımızın özlemlerinde papatya gülüşünden sırılsıklam doyumsuz öpeyim!.. Zafer Direniş ... 2 Temmuz 2020 Perşembe Karabulut. |
Çıkamıyorum,çıkamam ellerin nerde
Seni arıyorum içimde bitmeyen ümitlerle
Seni arıyorum içimdeki senle beraber.
Şiir öyle güzeldi ki ilhamı ile geldi. Saygılar Direniş Hocam.