ELLERİN ŞARKISI
ELLERİN ŞARKISI
Ellerim yoruldu yoruldu emeklerim Anne sen bana bağrını aç Uyandır sabah kuşlarını Uyandır sabah kuşlarını Sofralar kurulsun Uykunun en güzel yerinde Çocuklar kavuşsun Sular arıtılsın Gözyaşları biriktirilsin gözyaşı kaplarında Değirmenler döndürülsün Sevgili kardeşim can yoldaşın terkini kuşansın Koyu bir sohbete başlamışlar gibi Sonsuz bekleyişler dursun Bir bilmece sor ayıklasın taşını pirincin dost düşman Esenlik dolu günler geri gelsin Ölümler bitsin Bayraklar dikilsin güzel günlere Güzel kızlar eğlensin Sen orda dur ve bekle Ellerimden kayıp gitsin gülüşler Çatılsın kaşlar Aşk olsun görüp gözetilecek Aşk var görüp gözetilecek Mermer taşların üstünde kızgın Ah o eski birliktelik Nerde o güzel gözler Nerde o mavi bakışlar Nerde bedeniyle bir olan ruh Nerde sonsuz çelişki Göz göze gelerek Ve uzun boynunla sarmaş dolaş Ruhum sarmaş dolaş senin ruhunla Hepsi ezelde belirlenmişti İki beden ve tek ruhla Ah bu rüya bu rüya Beni baştan çıkaracak Beni bir güzele kul köle kılan Bir rüyadır bir hayaldir bir hülya Kırbaçla o nefsi kırbaçla Kamçıla duyguları kamçıla Herkes kendi hayatını yaşar bir başka şekilde Herkes kendi kuyusunu kazar Çıplak etini kolla ey kadın Düştün ve girdin şeytan sarmalına Bizi biz eden değerlerin Günden güne azalan ve yiten değerlerin Yerle yeksan olmuş değerlerin nerde Ve her şey ateş yüklü bu çağda Eller kalkıyor ve iniyor Eller kalkıyor ve iniyor Dudaklar kıpırdamadan söyleşiliyor Öpüşlere karşılık ver Sen ben iken ve ben sen Yönelerek doludizgin aşkla Aşkın ne olduğunu bilmeden Ve aldırmadan kimselere Ki Eller kalkıyor ve iniyor Kim kime dum duma Kim kime dum duma Ahmet KEMAL |