Mazide biriken ne varsa sarıp.
Önce Kabristanda, hal-hatır sorup.
Bir bahar sabahı, sisleri yarıp.
Çıkar da gelirim, Kızılelma’ya !

Oymalık’tan koşar geçer de gelirim.
Yardibi’nden bir su, içer de gelirim.
Çatak’tan aşağı, uçar da gelirim.
Çıkar da gelirim, Kızılelma’ya !

Tekke deresinde, balık yoklarım.
Elimi yüzümü, yıkar paklarım.
Aldığım nefesi, vermem saklarım.
Çıkar da gelirim, Kızılelma’ya !

Göllere uğrarım, yoldan bükülüp
Yasıla yasıla, biraz sokulup.
Turnalarla belki, resim çekilp.
Çıkar da gelirim, Kızılelma’ya !

Melet’ten yukarı, şöyle bakarım.
Belki de orada, türkü yakarım.
Irmak kıyısında, bir of çekerim.
Çıkar da gelirim, Kızılelma’ya !

Bu hasret tükenmez, hiç bitmez bence.
Bir yol var önümde, uzun ve ince.
Dünyaya gözümü, yummadan önce.
Çıkar da gelirim, Kızılelma’ya.

(İsmail SIKICIKOĞLU)
1990-1993 Kızılelma İlkokulu Öğretmeni