KAÇ KERE ÖLÜNÜR Kİkelamlar biter günler biter ömür biter de ölüm akla gelmez kimse burnunun ucunda açan kara gülden ölümü koklamaz koluna girmiş de selası okunmaz açık seçik başlı başına ölümdür de meftası tabutu toprağı yoktur yüreğin penceresini açıpta kimse ruhuna bakmaz sanırlar ki her ölüm bedenli oysa bedensizdi ölümlerim ruh gibi umut gibi çürümüş yongasız dalsız budaksız kara bir çalı çöreklenmiş öyle taslı taraklı tüm odacıkları istila edercesine bedensiz di boyutu,ismi,cismi yoktu üstelik kimse bilmez içimde kaç ölüyle yaşar yaşamaz günü solukladığımı ömrü yaprak yaprak döktüğümü daha kaç kere ölünür ki kimse bilmez bilmedi bilmeyecekte Sibel Karagöz |