PUSLU YILLAR
Geçen her yıl kuytularıma dolan deniz
mavi köpükler bırakırdı ayak uçlarıma çocukluğumun düşleri bozkırlara düşerdi yıldızlar bense niye susmaz derdim bir kafiye gibi üzerime akan sarı nehir seslerine ...... uzaktı yalnızlığım uzaktan bakardım avuçlarıma dolan ihanetine insanların simsiyah bir kumsal vardı önümde kumsalda sonsuz iz bırakan ayaklar nerde geçmişim der gibiydi unutulan o puslu yıllar |