iz
Nafile geçer ömrümüz
kadim kervanlarında yeryüzünün buruk alkışlarla selamlar bizi morfin tadında su kızları ... yoldaşlarımız artık bırakıp bizi çekilmiştir şimdi bulanık balkonlarına kentin biz onlarda namussuz bir çocuğuz artık dönme dolaplara asılmış bedenlerimiz iğfal edilmiş bir katilin elleriyle ve boğulmak isteriz bir deniz gibi kendimizde. |
Bir hayat anatomisi , çarpık şehircilik kültürünün insanı yalnızlaştıran köhne yüzü, sahte yüzü, ... değer kayıpları ...ve bir isyan çığlığı ...derinden ...
ben gibi, sen gibi, o gibi, onlar gibi... her kesten bir parça gibiydi şiir
nasıl derindi nasıl vurgun.
Kutlarım efendim .Her zaman ki özge ve felsefi dokunuşuyla değerli bir eser okuttuğunuz için teşekkrler.
Yetkin kaleminiz ve yön veren yüreğiniz varolsun.Selam ve saygılarımla.