3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
973
Okunma
bir ney çalardı hiç durmadan
ses büyük odalardan
küçük odalara doğru akardı
unutulan şeyler ancak unutulmaya aitti
......
gelip geçen sayıklamalar gece inmeleri
sadece gri imgelerle süslenmiş
ihtiyarlar gibiydi
.....
unutma
kendini saklayabildiğince gerçeksin
tüm etlerin kumarını oynayabildiğince
korkuyorsun korktukça da
dalıp gidiyorsun ney sesine
gelip geçen sayıklamalardan
kendine düşeni alıyorsun
.....
gitmek tekil bir özgürlüktür belki
kaybolup gittiğinde anlarsın bunu
bahanedir ney sesi
mahremiyetini göstermektir
bir heykel gibi durmadan
aramaktaysa kendini
bilmeydi bu !
Cevap Yaz