Bizler kınalı anaların telli duaklı gelin ettiği kızlardık ve kanatlarımızı kırdılar yaralı kuşlara benzettik kendimizi onlar iyileşip gittikçe biz daha çok yara aldık hayat hanemizde derin cam oyukları oldu yaşanılası dünler ve yaşayamadığımız bir hayat ama biz yinede vazgeçmedik sevmekten
sevdik kanatlarımız kırılsa da sevdik


mükemmel bir şiir di Ustam kutluyorum

Hepsi iyileştikçe uçup gittiler birer birer
Geride gözü yaşlı iki şiir bırakarak...
Aslında, biz insanlara ne çok şey öğretmiştir kuşlar değil mi... Sevdanın gökyüzünün maviliğinde kanatlanmış halidirler kuşlar ve uçabildiği kadar özgürdürler... Bizler değil miyiz bazen onlar gibi diyardan diyara gitmek isteyen...
G.Duhamel derki;"Öyle bir kuş yarat ki ,kendine özgürce ,gökyüzünde uygun ama hep senin üzerine konsun)))) Bu da mümkün olmayacağına göre bırakalım varsın özgürce uçsunlar diyerek gönül pınarınız çağlasın.Hecede evet mükemmelsiniz ama serbest şiirleriniz okuyanı bir başka alıp götürüyor bana göre ,yorum da ayrı içten ve güzeldi bu şiir şöleni için edebiyat adına gönülden teşekkürler...


Dr.Semra Güvenç tarafından 6/22/2020 9:48:32 PM zamanında düzenlenmiştir.

Gün doğdu çığlık olduk,
Gün battı içli bir ağıt.
Ve biz hep yaralı kuşları sevdik.

Yaralı kuşları sevmekten sevgi yorgun olduğunda bu yaşamak değilse,
gün doğumunda çığlık, gün batımında içli bir ağıt ise, geride kalan gözü
yaşlı şiir acılarının ağırlığını yüreğine hapsederken yaralarını yüzüne yansıtmıştır. Elbet zamanla yaralar kabuk bağlayacaktır.İnsan sevgi uğruna muhteşem hatalar yapabilir. Ama sevgiler gerçek olmayınca, gitmeler kolay olur. Gitmek hangi acıyı onarır ki. Hem hece, hem de serbest şiir yazmak bu
kaleme yakışıyor, sözler, ses ve fon müziği güzel bir uyum içinde. Güne
yakışması dileğimle tebrikler. Saygıyla.