Kıpırtı
Ah, içimdeki karınca yuvaları,
Tekerrürle doğmaya küllerim yok ama; Aptal bir tebessümle hâlâ yuvarlanırım, Söyleyin, kaç kez daha zıplasın çekirge, Acılı iç çekişlerle, Nasıl çatlamasın kaburga, Kıs kıs gülüyor rüzgâr gülleri, pervaneler, Pis pis kokuyor, dolu dizgin kafamdaki meyhaneler, Şimdi nasıl diyeyim delilerime: ’Aklımı kemirmeyin’ |