GÖNÜL 6
Azgın nehir gibi, deli çay gibi.
Bulanık akardın, duruldun gönül. Coşkunun ilhamı güzeller idi. Koşuyordun gayrı, yoruldun gönül. Ser verirdi sevdan, dala budağa. Yakına bakmazdın hep uzaklara. Şimdi düçar oldun, yorgun ayağa. Seni götürmüyor, kırıldın gönül. Ayran gönüllüydün, gönlün genişti. Gör bak kocayınca her şey değişti. Saçın beyazladı, perçemin düştü. Bir vefalı dosta, sarıldın gönül. Sefil Dadaşım’ın yürek sesiydin. Kalbinin arzusu gönül süsüydün. Canına can veren, can nefesiydin. Şimdi bir kenara itildin gönül. 20.06.2020 Muammer KARS |