Baba Olmak
Babalar da insan
Nelere ağlar nelere güler Anlaşılmaz asla Sanki konuşur başka lisan Eser yeller Solar güller… Asuman bakır renginde Umman dalgalarıyla mühürlenir enginde Özlem şarkısı çalar babanın kalbinde Gözlerine düşer pusu Anlaşılmaz bu yüzden nedir duygusu Sonradan meşhur olan şairler gibi Uyur sonsuza kadar kabrinde Sevenleri Nisan yağmuru dökerken… Babanın omzunun biri düşük olur Sanki duman yutarmış gibi solur Hiç görmezsin romantik şiir yazarken Yahut hazine sandığı için toprak kazarken Ne kadar sevse de Çocukları güzel sözler duymasa da Kalbinde güneşin çekirdeğinden daha da sıcak sevgi yangınları Duymaz kimsede evladını övse de… Biri baba olur Birisi baba ölür Asırlık çınarlar yanında boynunu büker Keşke ölmeseydin diye ağıt yakan sevenleri Bilemedik kıymetini diyenleri Duya duya… Saffet Kuramaz |
Elinize gönlünüze yüreğinize sağlık ..
saf şiir KARDEŞİM...
...............................................Saygı ve selamlar.