ŞAİRLER COŞARSAOzanlar, şairler boşuna yanmaz, Gönül yarasını biri deşmeden. Zemheri gelse de gözyaşı donmaz, Yanaktan süzülüp yere düşmeden. Sevda çekenlerde görünür araz, Yara kapansa da; bırakır maraz, Her yangın yerinde kül kalır biraz, Gönüller coşar mı, dertle pişmeden. İçten içe kaynar volkanlar gibi, Zulme razı olmaz, sever garibi, Gönül deryasının görünmez dibi, Yazmayı bırakmaz gözü şişmeden. Durgun gönüllerde bir sevda yaşar, Kimisi yürürken, kimisi koşar, Şairler coşarsa, ummanlar taşar, Sevgiler fışkırır kurak çeşmeden. Eceli geleni toprak kucaklar, Âşıklar ölürse, tütmez ocaklar, Ozanına ağlar köyler, bucaklar, Ahali toplanıp kabri eşmeden. Sabri Koca *araz: belirti, işaret, alâmet *maraz: arıza, hastalık |