ÇénéYaş sızımdı sokaktan geçen Mehtap uykularıma b’atık Hayat ederi iki yüz B’ak yüzüm nasıl üşümüş Sesine üşüşmüş dilim Ya ellerim Ellerime bir bak Saçlarına nasıl küsmüş çéné Ötesi kör zifir denizde Büzüştü camdan bakır tasa ay Sessizliğe eş gramofonla Soyunsada kış uykusuna can Küf yeşili kokusu üşüşür kıyına Teni kara toprağın çéné Döküldük tel tel kadayıfça Dikişi sökük zamandan Çaputu çizgi fiyakalı adamdan İz mermisi armağan payıma Körpe memeye aç gün gece Bir kör a’taş ki ocağan düştüğünde Şiwanın pişirmez bakır tencere çéné Çéné: Kız çocuğu |
Güzel bir şiirdi, beğeniyle okudum. Şair Arkadaşımı içtenlikle KUTLUYORUM. Nice güzel şiirlere...