BİR ÖLÜYÜM BEN
Bir yabancı gibi, bakarken böyle.
Yürek parça, parça, çaresizim ben. Sence hak ediyom’mu, sevdiğim söyle. Gönül yıkık, dökük, perişanım ben. Çakmak, çakmak gözler, çatılmış kaşlar. Bağrım yangın yeri gibi, oturmuş taşlar. Gözlerden damla, damla, akarken yaşlar. Dizler yorgun, halsiz, yıkılmışım ben. Gecenin karanlık, ıssız yolunda. Güllerim kurumuş, ağlar dalında. Her an sayıklarım, ismin dilimde. Bir divane gibi, gezinirim ben. Sensiz şu diller, konuşmuyor bak. Sözlerin yüreğimi, delen bir ok. Bu beden senindir, ister’isen yak. Sanki uyur, gezer, bir ölüyüm ben. Muhlis SÜNBÜLCÜ. |