VAVEYLALARIMI DUYMAYAN SEN
herkesin müntehiri farklıdır
seyri seferide kimi kafasına bir kurşun sıkar kimi nefes almasını tıkar kimisi de yoldan çıkar bense ümitlerime tırpan attım susuyor şiirlerim susuyorum yârin derdine düşüyorum hapı yutmak gibi bir şey seni tahayyül etmek yatağa girip uyuyamamak gibi yaşananlardan aklımızda kalanlar abuk sabuk acılar geceden sabaha dek eksilirken ben vaveylalarımı duymayan sen ellerim parmaklıklara tutunurken bilmem ki hangi şarkıya vursam kendimi canımı yakıyor can kırıkları vuslatın imitasyonları canımı yakıyor söyle haydi söyle kaç ahraz yağmur damlasına sığdırdın efsun hayallerimi ? düşlerimi kaç kez köşeye sıkıştırdın ? seni sevişlerimi hangi labirentte unuttun ki beni böyle depreştirdin beni böyle mısralara serpiştirdin |
Şiirler olabilirmiydi?