SENİ YÜREĞİME KAZIMIŞIM...
Fenerli çardağın bir köşesine çekilmişim
Çay yudumluyorum kendimce Gökyüzünde yıldızlar, dolunay ışıl ışıl Serenat yaparcasına göz kırpışırlar bakışıma Anladılar kederli yalnızlığımın ağladığını Anlamsız, hüzünle sessice geceyi süzdüğümü... Üç köpek, beş kedimden başka kimsem yok Çay içsek ne ki; derdimi anlayan Kaderlerime ortak olanım hani nerede Bağrım yanık, sevda vurgunuyum Beklediğim sesi getirecek esinti de yok Bak yine gözlerim doldu seni düşlerken... Sensiz sabahı edeceğim yine gecenin altında Bilmem adın yazılır mı karanlığa Ama ben seni yüreğime kazımışım yâr Hiç çıkmamacasına canım da can ahiretliğim Gönül dağımda türkülerini bestelemişim Ölümsüz sevdanın sana iç yanışıdır bu sevdiğim... Zafer Direniş ... Karabulut |