Sıkıntımız Elmadağ’a ulaştı
Arada tek Mamak kaldı Murtaza.
Dert çilesi* birbirine dolaştı
Çözülmedi yumak kaldı Murtaza.

Anlamadım kimin kime kastı ne?
Efendiler almıyor ki üstüne
Kara yolu, Organize, hastane...
Heba olan emek kaldı Murtaza.

İlçemizde "genç" denilen şey bitti
Göç ettiler, şehir bitti köy bitti
Diye diye dilimizde tüy bitti
Ne diş ne de damak kaldı Murtaza.

Elli yıldır fabrika mı kuruldu?
İşten yana umudumuz kırıldı
Kendirin ipine Havza sarıldı
Elimizde çomak kaldı Murtaza.

Gına geldi tıs sesinden, ıslıktan
Su gelse de içilmiyor pislikten.
Abdest almak hayal oldu musluktan
Teyemmüme ramak kaldı Murtaza.

Komşuların su eksilse önünde
Sofraları donanıyor anında.
Bol kepçeci aşçıların yanında
Bizimkiler yamak kaldı Murtaza.

Çayın zaten membası ta Rize’de
Semaver de Havza’da bir müzede.
Kala kala en sonunda bize de
Uyumaya hamak kaldı Murtaza.

Kandemir’e kalk borusu çaldırıp
Şu ilçeyi uykusundan kaldırıp
Besmeleyle boy abdesti aldırıp
Üç tas suyla yumak* kaldı Murtaza.

Hüsamettin Kandemir
...............................................................
*çile: 1.zahmet, sıkıntı. 2. iplik demeti.
*yumak: (halk ağzında) yıkamak.