TUYUĞ
İlk olarak Türkler tarafından yazılan ve kullanılan bir nazım biçimidir. Tek dörtlükten oluşur. Kafiye örgüsü “aaxa” biçimindedir. Rubaideki kafiye örgüsü ile aynıdır. Aruz ölçüsünün “Fâilâtün Fâilâtün Fâilün” kalıbıyla yazılır. Tuyuğlar, Halk Şiirinde ki manilerle büyük benzerlikler gösterir. Halk şiirindeki “mani”nin Divan Şiirindeki karşılığı “tuyuğ”dur. Tuyuğlar da konuları genel olarak, felsefî kavramlar, din, aşk, kadın, şarap gibi kavramlardan oluşur. Edebiyatımızda tuyuğlarıyla tanınmış en önemli şairimiz Kadı urhanettin’dir. Nesimi ve Ali Şir Nevâî de tuyuğlarıyla tanınmış şairlerimizdir.
TUYUĞ Örnek-1 Dilberin işi it’âb u nâz olur Çeşmi câdû gamzesi gammâz olur Ey gönül sabr et tahammül kıl ana Yâre erişmek az az olur Kadı Burhanettin TUYUĞ Özünü şeyh gören serdâr olur Ene’l-hak dava kılan berdâr olur. Er oldur, Hak yoluna baş oynaya, Döşekte ölen yiğit murdar olur. Kadı Burhanettin Örnek-2 TUYUĞ Bak seven bir, şuh güzelden, avaza Sevdi gönlüm, toy kurulur, bu yaza Bitti ömrü, Aldı felek, o yari Dil ki laldır, ihtiyaç var, niyaza Sadık DAĞDEVİREN BU TUYUĞ: Aşağıdaki ARUZ kalıbı ile yazılmıştır (_ . _ _) , (_ . _ _) , (_ . _) (Fâ i lâ tün)- (Fâ i lâ tün)-(Fâ i lün) KAKK KAKK KAK |
çok acıklıydı, yüreğine sağlık Üstadım ,
sevda özlem vardı,akıcı anlamlı
bilgilendirici,düşündürücüydü
kutluyorum Dualarımla selamlarımla