Körmü gözleri (A)
Dağı taşı ibretle seyredip durdum
Nizamı düzenine akıl ermiyor Yaratan yok diyen var, kendime sordum Hangi kör olmuş gözler, Hakkı görmüyor? Ağaç çiçek açmayı nerden bilecek Kışın hava soğursa, yaprak dökecek Mevsimler peşi sıra, öyle dönecek Doğanın aklı varmı, durup sormuyor Güneş ay nasıl durur acep sema da? Gökyüzüne şöyle bak, yok bir yama da Her nefise dokunur, ölüm cana da Madem akıllı insan, niye durmuyor? Her devirde bulunmuş, Hakkı yok sayan Kapkaranlık bir ömür, kendine ziyan Akledipte görene Mevlam çok ayan Nasip meselesi bu, nasip bilmiyor Varsın birsin Ya Rabbim akıl edene Müminleri mahşerde topla el ele İnkar edenler seni, sana havale Rahmetinden bir zerre, nasip bulmuyor |