SÜRGÜN GÜNLER
muhayyere gönül indirirken kanayan gün
kan sarhoşluğuyla vedaya düşüyor yedi renk sonrası kül bir telaşta bir telaşta uykusuz rüya yürek mıhı ufuksuz gönül kör kuyulardan çekmek için karanlığı nem kuşağıyla sarılıyor yalnızlığın doğum anı olmamış ayva tadıyla yemin bozuyor karanlığın saldırısı azraille yüzleşmiş gibi titriyor dilsiz bir an bir imdat çıkışı arıyor sağır dilsiz kapılardan tiz perdeden seyirde kor demirin suyla buluşma notaları efkar kulak vermiyor bir sızının nabzına karmaşayı kuşkularından soyuyor hasılı demleniyor türlü nağme muhayyerde ne dense boş gün her akşam sürgünde M. Mustafa KILINÇER İZMİR/ 05.06.2020 |
ne dense boş gün her akşam sürgünde...
tebrikler çok begendim selamlar