KİMLİK ÜSTÜNE
KİMLİK ÜSTÜNE
Asırlarca yürüdüm durmadan Sağına soluna ışıklar dağıtarak Yağmur oldum büyüttüm başakları Şimşek oldum, Aydınlattım kini, öfkeyi, karanlığı. Güneş saydı kimi ısındı ateşimde Kimi toprak saydı bedenimde büyüdü Kimi ecel saydı,kimi adımı zulüm Bir ömür nefretimle yaşadı. … Şimdi biz, Bütün karanlığında zamanın Ne beni ,ne de bizi bulabildik Işığı yetmedi mi ne mazinin Yolumuzu kaybettik. Arayışlar Saman alevi gibi zayıf Buluşlar kargaşa içinde, cılız Beyinler unutmuş, unutulmuş Gönüller zamana pervane perişan Işığı yetmedi mi ne mazinin Yolumuz kaybettik. SİNAN YILMAZ |
Tebrikler, saygıyla.