Remildaha ilk gün ilk sabahtı ilk gördüğümde rehin aldın beni aşk’a rehin tutulduk bir serap ya da şeytani bir hileydi yoluma kurulan remil attım bir daha göremem korkusuyla aşk alınıp satılan bir meta değildi ilk kez sen beni rehin aldın ve sen de benim en kiymetli rehinem oldun büyülü bir aşk’a tutsak daha önce bu bedende bir çalı bile bitmezdi öz suyu gözyaşlarımdı aşkımızın her an ya kaybolursan diye yalvardım Tanrı’ya şimdi gülüm gonca vermeye başladı geceleri ılım ılım kanıyor hasretinden rüyalarım hep senle-bu iyiliğe mi alamet güzel kadınlar merhamet’li de olur derler biz bir aşka tutsak iki divane eğer unutursak doymayız gençliğimize iki rehine- ve gülüm bir gece yarısı mavi açtığında masmavi bir dünyamız olacak ve gece bütün saatler uyumadan bekledim remil attım maviydi tek goncası diğerleri alev alev yanmaktaydı tan ağardı kapandı gözlerim Yüksel Nimet Apel 2.Haziran.2020.Salı.Bodrum REMİL: kum falı ekranda, sinyal vermiyor diye yazıyor, gökyüzü simsiyah; şimşekler eşit parçalara bölüyor bu siyahlığı Bulutlar ışıl ışıl parlayan tacıyla bir kadın başı oluşturuyor. |