Sönmüş yıldızlar
Sönmuş yıldızlar
ne hoş bir görkemle süzülür gecenin süsü göğün uzağında belki bir zaman hayatın mekezi seyrettiğimiz bir medeniyetin enkazı köhne bir yapıda bir başına bağdaş kurmuş bir filim yıldızı eski günler anıp aya eşlik gecede o da güneşten kopmuş bir parça heyecanla ulaşmaya koştuğumuz sonsuz olan bu sönmüş yıldızlar kimin aşkı kimin sevgilisi acep buruşmuş yüzleri solmuş renkleri Ahmet Coşkun |
Güzeldi eser
Kutlarım yürekten
Allaha emanet olasın, sağlıcakla kalasın