BENİM SIRLI MABEDİM
Gece bitti.
Bir gün daha doğdu üstümüze. Kuşlar zikirde. Hüzünlü dualar dilimde. "EY AŞK..." Ak gözlerimden avuçlarıma. Su götüreyim yananlara, Can olayım, uyuyanlara. Benim sırlı mabedim. Sessizce yürümeyi, Senden öğrendim... ’Sen’; içimdeki sonsuzluğum ! Batmayan en kudretli Güneş... ’Sen’; Gönlümdeki huzur... Her adını anmam, diken diken ederken tüylerimi; dostum, ’Sen’.! Herkes el olup gittiğinde, hiç terk etmeyenim beni... Hangi bela çekilmezki uğruna Hangi acıya, olmadı tahammül ilâç ! Her zerrem her an da, sana muhtaçken; neyleyim dünyanın varlığını ! Tek dileğim, alma benden; ’AŞK ’ınla, insanlığımı... Amin. ... Nigâr Güler |