Vale
Vale
bire gafil övünç döşersin deme bakmazmısın şu aleme yaşam ölüm dilemma çaresiz kalmış ilim ülema ellem kullemde ne hoş kelamdasın hastalık açlık vuruyor ölüm kafile kafile hayal satıp sabah akşam hani nerde dediğin ihtişam yok kimsede giyim kuşam bozulmuş araba bozuk aksam herkeste her şey noksan çevirdiği bir altın top gözleri çırpa çırpa bize eğri söyler doğru tahtsız padişhın oğlu her attığı gele hele hele Ahmet Coşkun |