Hatıralar hayal oldu ! ( Ayrılık Ümitlerin Ötesinde Bir Şehir
( Ne Bir Kuş, Ne Bir Haber, Ne de Bir Selam Gelir. )

Ey yıllar, mutlu düşlerimi geri ver.
Kim yolladı ayrığı, onu ben istemedim.

Anılara rastlamıştım o köşe başında
Seni anlattı ihtiyar telefon direği bana.
Yere düşen bir kadeh gibi dağıldı düşüncelerim.
Binlerce resmi geçti gözlerimden çocukluğumun
Kafamdaki düşünceler öyle dağınık, yanımda olmalıydın
Bir annenin küçük yavrusu gibi
Aradım seni, aradım soluksuz.

Geçerken yine istasyon caddesinde
Gecenin karanlığında bir gurbet türküsünü
Çalıyordu tren düdükleri...
Gözlerimden akan seller, gurbetin mektuplarıydı.
Hiç bitmeyen hasretini yazıyordu hala
Ellerim seni arıyor, gözlerim seni bakıyor
Seni özlüyor şu kahrolası ozan yüreğim !

Kar yağıyordu Frankfurt’un sokaklarına
Ben hasretine üşüyordum
Sevgi dolu ateşler yakarken yüreğimi
Nasıl yaşardım bilemiyorum...

Sana hep yazıyordum
Onları ; zorla dinletiyordum Sultan’a
Önceleri acıyıp o da dinliyordu göz yaşları ile
Bazılarında ise gülüyordu kahkahayla
Sonra ’’ yeter delisin’’ diyordu bana !

Sonra yokluğun çıktı karşıma akşamın karanlığında
Korkular sardı koştuğum gurbetin sokaklarında
Hasreti sel olmuş bulutlar yağdı gözlerimden.

Çay kokulu akşamlarını özlüyorum memleketimin
Bir kaset atıyorum teybe
İyice acılarım zıvanadan çıkıyor !
Göz yaşlarım karışıyor camdaki yağmurlara...

Sanki benim, acıların deneme tahtası
Binlerce anılar dansediyor karanlığımda
Sussun artık bu şarkılar şiirler
Yoksa kaybolduğum sokaklarda
Bulamayacağım kendimi.

Aygün Deniz 29.05.2020