Bazen hep’le hiç’e bürünüp fırtınalı kanyonlardan geçip eyvallahsız selam verip hasreti vuslata takas edip melâmet makamını içime dizip ruhuma bedelsiz bir ’’Sen ’’ biçip külümden bir bukle gül inşa edip sonra da suskunluğuma Nobel veresim var.
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
NOBEL şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
NOBEL şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
yazdılar acıları gül gönlüme dikenini vurdular hançer ömrüme bir yara, bin yara olurken vuslatı gönlümde yalanmış... bilemedim sonumu soramadım bir gün adını gelene gidene deme muradını buda içimde ölesim var..
Güzel hocamızın güzel gölünden gelen anlamlı güzel şiire bir nefes olsun benden. Her zaman saygı ile.
Insanin kendine seslenişi de çoğu kez cesaret işidir. Herkes bu durumu kendinde bulsmaz. Çok güzel oldukça anlamlı bir siir. Kutlarım sizi değerli dost. Yüreğinize gönlünüze sağlık.
Hayatı ziyan eden gereksiz yaşantıyı. Bir avuç teselliden faydasız avuntuyu. Her an önüme gelen maziden alıntıyı. Kağıttan uçak yapıp, denize atasım var.
Deyip, yıkıp geçmemek gerek. Bence mısralarınız ve bu bakış nobellik. 😉Tebrikler